MISJE W JAPONII

„Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.” J6,54

Przyjmowanie Komunii świętej, czyli przyjmowanie Ciała Jezusa do swojego ciała, jest fizycznym obcowaniem z Jezusem. W Eucharystii Jezus Chrystus daje nam siebie samego, ponieważ pragnie nie tylko być z nami, ale także pragnie zjednoczyć się z nami, pragnie stać się z każdym z nas jednym ciałem. Poprzez ofiarowanie nam swojego świętego Ciała, Jezus wyraża swoją miłość do każdego z nas.

Jeżeli w odpowiedzi na miłość Jezusa, pokochamy Go i zapragniemy Go przyjąć, ale także zapragniemy ofiarować Mu samych siebie i ostatecznie zjednoczyć się z Nim, to przyjmowanie Komunii świętej stanie się wyrażeniem tego pragnienia, stanie się prawdziwym wyrażeniem naszej miłości do Jezusa.

W rzeczywistość jedynie takie przyjmowanie Komunii świętej, jest zgodne z Jego intencją ofiarowania nam swojego Ciała. Jedynie takie cielesne obcowanie z Jezusem pogłębia naszą więź i prowadzi do doskonałego zjednoczenie.

Przyjmowanie Ciała Jezusa, z jakiegokolwiek innego powodu niż wyrażenie swojego pragnienia zjednoczenia się z Jezusem, jest oszustwem. Jest to oszustwo, ponieważ pragnienie, jakie wyrażamy poprzez przyjmowanie ciała Jezusa, nie jest naszym prawdziwym pragnieniem, a co więcej poprzez takie kłamliwe wyznanie miłości usiłujemy wykorzystać Ciało Jezusa w jakimś innym celu niż ten, dla którego Jezus Je ofiarowuje.

Jeżeli to oszustwo wynika jedynie z naszej nieświadomości lub ignorancji, przyjęcie Komunii świętej nie ma żadnego wpływu na nasze życie. Jednak, jeśli to oszustwo jest świadome, to stopniowo zamyka serce człowieka na miłość Boga, rani istniejącą więź i może doprowadzić do jej całkowitego zerwania.

Aby uniknąć takiego niebezpieczeństwa, przed przyjęciem Komunii świętej kapłani zawsze modlą się następującymi słowami: „Niech to spożycie Najdroższego Ciała i Krwi Chrystusa, nie ściągnie na mnie wyroku potępienia, ale niech wzmocni moją duszę i ciało na życie wieczne.” Może byłoby dobrze, aby także wierni odmawiali taką modlitwę.

„Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” Mt18,33

Przebaczenie Boga, nie jest czymś materialny, jak na przykład dług pieniężny, nie jest czymś, co można zobaczyć, czy też dotknąć. Pomimo tego można poznać, czy człowiek rzeczywiście przyjął przebaczenie Boga. Można to poznać po życiu człowieka, a szczególnie po jego stosunku do ludzi, którym ten człowiek ma coś do przebaczenia.

Przyjęcie przebaczenia jest czymś przeciwnym do popełnienia grzechu. Przez popełnienie grzechu człowiek oddala się od Boga i zaczyna, żyć w coraz to gorszej relacji z Bogiem, aż do całkowitego zerwania tej relacji.

Poprzez przyjęcie przebaczenie Boga, człowiek przybliża się do Boga, stopniowo koryguje swoją relację z Bogiem, aż do całkowitego zjednoczenia się z Nim.

Jeżeli człowiek żyje w zgodzie z Bogiem i stale pogłębia tą relację, to żyje coraz bardziej zgonie z wolą Boga, jego życie jest wypełnione coraz to większą miłością. Właśnie takie życie, oparty na miłości stosunek do innych ludzi i ciągły wzrost w miłości, świadczy o tym, że człowiek przyjął przebaczenie Boga i że jest wierny temu darowi.

„Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. 27 żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę! Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz, i otwórz jej pyszczek: znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie!»”Mt 17,26-27

Jako syn Boga Jezus nie miał obowiązku płacenia podatku na Świątynię, czy też inaczej, miał prawo nie płacić tego podatku, jednak w tym celu, aby nie zgorszyć ludzi i aby doprowadzić ich do Boga, Jezus zrezygnował z tego prawa. W rzeczywistości w tym samym celu zrezygnował z prawa do unikania cierpienia. a nawet z prawa d obrony swojego życia.

Módlmy się o to, abyśmy, jako dzieci Boga, nigdy nie domagali się jakiegoś wyjątkowego traktowania, ale abyśmy podobnie jak Jezus potrafili zrezygnować z naszych słusznych praw, jeżeli tylko będzie to potrzebne dla dobra innych ludzi, jeżeli od tego będzie uzależniona realizacja naszej misji.